ใครต่อใคร ก็เห็นเธอไปกับเขา
ปล่อยฉันให้จมความเศร้า เธอไม่เคยซ้ำราย
ให้กับเขาไปหมดตัว ไม่เคยกลัว
ไม่เกรงใจ เห็นว่าฉันทนได้ก็เลยยิ่งทำ
ทนอย่างวัว มีเขาบนหัวอย่างควาย
ถูกสอนให้โง่งมงาย ใช้หนี้เวรและกรรม
เพราะว่ารักเธอหมดใจต้องทนไปให้เหยียบย่ำ
ฉันยิ่งทุกข์ยิ่งรักยิ่งช้ำเพราะเธอ
ก็ไม่รู้ทนอยู่กับเธอได้ไง
กอดเธอไว้หอมแก้มทีไรก็เจอ
เหมือนมีกลิ่นของผู้ชาย
มันติดตามเนื้อตัวเธอ
มันหลอนหัวใจเสมอรู้หรือเปล่า
เพราะว่ารักก็หลงละเมอเฝ้ารอ
ไม่รู้เมื่อไรจะพอเธอจะเหลือแค่เรา
แม้สึกหรอไปเท่าไร ก็จะรักเธอเหมือนเก่า
หวังว่าเธอจะคิดได้เองสักวัน
ก็ไม่รู้ทนอยู่กับเธอได้ไง
กอดเธอไว้หอมแก้มทีไรก็เจอ
เหมือนมีกลิ่นของผู้ชาย
มันติดตามเนื้อตัวเธอ
มันหลอนหัวใจเสมอรู้หรือเปล่า
ก็คนมันรักเหลือมาแค่ไหน ฉันก็รักเธอ